Droombestemming in de Stille Oceaan: Nieuw-Caledonië

Op slechts een paar duizend kilometer voor de kust van zowel Nieuw-Zeeland en Australië ligt in de Stille Oceaan de archipel Nieuw-Caledonië. Het is een Frans overzees gebiedsdeel met een bijzondere status, bestaande uit zes bewoonde en enkele onbewoonde eilanden. Het hoofdeiland wordt ook wel Nieuw-Caledonië genoemd, en verder zijn er de Loyaliteitseilanden, waarvan Maré, Lifou en Ouvéa de belangrijkste zijn, en een aantal kleinere eilanden. Dit unieke Franse grondgebied bestaat uit afgelegen stranden begrensd door verborgen grotten, duizend jaar oude kaori bomen, afbrokkelende ruïnes en vele prachtige koraal riffen.

In 1774 ontdekte James Cook als eerste Europeaan dit gebied, dat tot dan toe uitsluitend werd bevolkt door de Melanesiërs die verspreid leefden in clans. in 1853 kwam het in handen van de Fransen, en Napoleon III annexeerde Nieuw-Caledonië in een poging om meer invloed te kunnen uitoefenen in de regio. Net als Australië voor de Engelsen, werd Nieuw-Caledonië voor de Fransen een strafkolonie. Een afbrokkelende gevangenis en een bezoek aan de begraafplaats van de gedeporteerden op het Isle of Pines herinneren hier nog aan. Op de Noumea Market kun je naast souvenirs inslaan de 'pain de marmite' proeven, een traditioneel brood gemaakt door lokale vrouwen.

De bevolking van Nieuw-Caledonië bestaat voornamelijk uit Melanesiërs en Europeanen. In de archipel zijn in totaal maar liefst 25 vliegvelden, waarop gevlogen wordt door twee luchtvaartmaatschappijen: Aircalin en Air Calédonie. De Lagunes van Nieuw-Caledonië staan als duikgebied op de werelderdgoedlijst vanwege de rifdiversiteit en ecosystemen. Voor duikers is Nieuw-Caledonië in de Stille Oceaan dus een ware droombestemming!